دکتر غلامعلی افروز میگوید: روزی نزدیک ظهر به منزل شهید رجائی رفتم. ظهر، صدای اذان که شنیده شد، ایشان از جا برخاستند و برای اقامه نماز آماده شدند. ایشان را صدا زدند که: «غذا آماده است و سرد میشود. اگر اجازه میفرمائید، بیاوریم.»
شهید رجائی در همان حال فرمودند: «خیر، بعد از نماز»
نگاهی به صورت آرام و چهره متبسم شهید رجائی انداختم. با لبخند به من گفت:
« عهد کردهام هیچ وقت قبل از نماز ناهار نخورم. اگر هم زمانی ناهار را قبل نماز خوردم و نماز را اول وقت نخواندم، فردایش را روزه بگیرم.»
ایشان همیشه میفرمودند: « به کار بگوئید وقت نماز است، به نماز نگوئیید کار دارم.»کوتاه و خواندنی از نماز، نادر فاضلی، ستاد اقامه نماز ص51
مطالب مرتبط
نخستین قدمها برای پاکی ـ قسمت پنجم ـ محاسبه، معاتبه، معاقبه
أَکْیَسِ الْکَیِّسِینَ وَ أَحْمَقِ الْحُمَقَاءِ
اعترافنامه ـ قانونهای شهید سید مجتبی علمدار