آداب استشفاء با تربت امام حسین علیه السلام
شناخت و معرفت امام
کسی که سراغ تربت حسینی می رود تا از آن شفا بطلبد باید مقام و جایگاه اباعبدالله، را بشناسد تا این «حسین شناسی» در شفاخواهی از تربت پاکش آثار مورد انتظار را در پی داشته باشد.
از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود:
لَوْ أَنَّ مَرِیضاً عَرَفَ قَدْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَخَذَ لَهُ مِنْ طِینِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع مِثْلَ رَأْسِ الْأَنْمُلَةِ کَانَ لَهُ دَوَاءً وَ شِفَاءً[1]
اگر بیماری به قدر و جایگاه امام حسین علیه السلام آگاه باشد و به اندازه سرانگشتی از تربت قبر آن حضرت بردارد برای او درمان و شفا خواهد بود.
دعای اول
پیش از خوردن تربت حسینی این دعا را بخواند:
بِسْمِ اللَّهِ اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذِهِ التُّرْبَةِ الطَّاهِرَةِ وَ بِحَقِّ الْبُقْعَةِ الطَّیِّبَةِ وَ بِحَقِّ الْوَصِیِّ الَّذِی تُوَارِیهِ وَ بِحَقِّ جَدِّهِ وَ أَبِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَخِیهِ وَ الْمَلَائِکَةِ الَّذِینَ یَحُفُّونَ بِهِ وَ الْمَلَائِکَةِ الْعُکُوفِ عَلَى قَبْرِ وَلِیِّکَ یَنْتَظِرُونَ نَصْرَهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ اجْعَلْ لِی فِیهِ شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ أَمَاناً مِنْ کُلِّ خَوْفٍ وَ عِزّاً مِنْ کُلِّ ذُلٍّ وَ أَوْسِعْ بِهِ عَلَیَّ فِی رِزْقِی وَ أَصِحَّ بِهِ جِسْمِی.[2]
به نام خداوند، خداوندا به حق ّ این تربت پاک، و به حق ّ این بقعه و حرم پاکیزه، و به حق ّ آن وصی ّ که این قبر مطهّر آن را در برگرفته، و به حق ّ جدش، پدرش، مادرش و برادرش، و حق ّ آن فرشتگانی که پیرامون این قبر می چرخند و فرشتگانی که کنار قبر ولیّ تو معتف هستند و منتظرند تا او را یاری کنند ـ که درود خدا بر همه آنان باد ـ برای من این تربت، شفا از هر دردی و امان از هر خوفی و عزّت از هر ذلتی قرار بده، و به سبب آن روزی مرا وسعت بخش و تندرستی به من عطا کن.
دعای دوم
پیش از خوردن تربت حسینی این دعا را بخواند:
اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذِهِ التُّرْبَةِ وَ بِحَقِّ الْمَلَکِ الْمُوَکَّلِ بِهَا وَ الْمَلَکِ الَّذِی کَرَبَهَا وَ بِحَقِّ الْوَصِیِّ الَّذِی هُوَ فِیهَا صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ هَذَا الطِّینَ شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ أَمَاناً مِنْ کُلِّ خَوْفٍ فَإِنْ فَعَلَ ذَلِکَ کَانَ حَتْماً شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ أَمَاناً مِنْ کُلِّ خَوْف.[3]
خدایا به حق این تربت و به حق فرشته اى که موکّل بر آن است، و به حق فرشته اى که آن را حفر نموده و به حق وصیّ که در در آن آرمیده است، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و این خاک را برای من شفا از هر درد و امان از هر ترس قرار بده.
نوشیدن آب:
از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمود:
پس از خوردن تربت، جرعه ای آب بنوش و چنین بگو:
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ رِزْقاً وَاسِعاً وَ عِلْماً نَافِعاً وَ شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیر[4]
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ؛ خداوندا این را بر من روزى وسیع، و علمى سودمند و شفاء از هر بیمارى قرار ده که تو بر هر چیز توانائى.
خواندن سوره قدر در آخر
امام صادق علیه السلام فرمود:
این دعا برای گرفتن تربت، نوعی اجازه ی بهره مندی از آن است، و قرائت سوره ی قدر، آن را مهر و تأیید می کند.[5]