شب هفتم محرم 1404

نماز امام حسین ع و محبان حضرتش

عناوین و خلاصه مطالب

1. زیارت‏ها:   أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ

2. شب عاشورا:  امام به حضرت عباس علیه ‏السلام  فرمود:

«نزد آنان برگرد، چنانچه توانستى از آنان بخواه که جنگ را تا سپیده دم فردا به تأخیر بیاندازند و یک امشب را مهلت بگیر، تا در این شب به درگاه خداوند نماز بگذاریم و به راز و نیاز و استغفار بپردازیم. خدا مى داند که من نمازِ براى او و تلاوت کتابش (قرآن) و راز و نیازِ فراوان و استغفار را دوست دارم».

3. آوای نماز و دعا:

در شب عاشورا، صدای ناله و زمزمه و نیایش حسین علیه ‏السلام  و یارانش تا بامداد همچون آوای زنبور عسل به گوش می رسید. گروهی در رکوع بودند و برخی سجده می کردند و دیگران ایستاده و یا نشسته به عبادت سرگرم بودند.

4. نماز خوف

ظهر ابوثمامه صیداوی به امام عرض کرد:

«جانم فدای شما... این مردم به شما نزدیک شده اند، و لحظاتی بعد به شهادت می ‏رسید، به خدا سوگند تا من زنده ‏ام از شما حمایت می ‏کنم، اکنون وقت نماز است، دوست دارم هنگام ملاقات خداوند، نماز ظهر را خوانده باشیم.»

حضرت سر به آسمان بلند کردند و فرمودند:

«ذکرت الصّلاة جعلک الله من المصلّین نعم اوّل وقتها»،

خداوند تو را از نمازگزاران قرار دهد، ما را به یاد نماز انداختی، آری اکنون اوّل وقت نماز است، سپس به یاران خود فرمود:

«از اینان بخواهید چند لحظه دست از جنگ بردارند، تا ما نماز بگذاریم.»

حصین بن نمیر بی شرمانه گفت: «نماز شما پذیرفته نیست.»

حبیب بن مظاهر بر او تاخت و از اسب به زمین افکندش، و شمشیر کشید تا او را به قتل برساند، یاران حصین به فریادش رسیدند و از مهلکه نجاتش دادند.

امام به نماز ایستاد، زهیر بن قین، و سعید بن عبدالله در مقابل نمازگزاران ایستادند، تا از آنان محافظت نمایند.

سعید بن عبدالله حنفی سینه و سر و صورت خود را سپر آن حضرت و یاران او قرار داد تا نماز بخوانند، و چون زخمها بر بدن او فراوان شد و نتوانست روی پای خود بایستد بر زمین افتاد، در حالی که می گفت:

«خدایا ایشان را همانند قوم عاد و ثمود از رحمت خویش دور گردان، و پیامبرت را از طرف من درود فرست و این درد و رخمی را که به من رسیده به او ابلاغ فرما که هدف من در این کار یاری فرزند پیامبر تو بود.»

آن گاه روی خود را به سوی امام علیه ‏السلام کرده عرض کرد:

«آیا به عهد خود وفا کردم؟»

امام (ع) فرمود: «آری تو در بهشت پیش روی من هستی!»

5. نماز، نشان مؤمنان

در ابتدای سوره انفال (آیات 2 و3) نشانه‏هایی برای مؤمنان ذکر و با «إنَّمَا» شروع شده و این بدان معنا است که نشانه مؤمن فقط این‏ها است و کسی که دارای این نشانه‏ ها نباشد مؤمن نیست. یکی از این نشانه ‏ها اقامۀ نماز است.

6. روزی پنج بار شستشو

الف) پیامبر اعظم صلی ‏الله‏ علیه ‏و آله ‏و سلم  فرمود:

«اگر در کنار خانه شما نهری باشد و در آن روزی پنج نوبت خود را شست و شو دهید، آیا در بدن شما چیزی از آلودگی‏ها می ‏ماند؟ هرگز! (انسان از آلودگی پاک می ‏شود). نماز نیز مثل نهر جاری و روانی است که هرگاه بر پا می ‏شود گناهان را می ‏شوید و از بین می ‏برد.»

7.استعانت و سختی نماز؟ (بقره: 45).

وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکبیرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخاشِعینَ

از صبر و نماز یارى جویید؛ (و با استقامت و مهار هوس ‏هاى درونى و توجه به پروردگار، نیرو بگیرید؛) و این کار، جز براى خاشعان، گران است..

8. جرأت شیطان

پیامبر اسلام صلی ‏الله‏ علیه‏ و آله‏ و سلم  فرمود:

«شیطان تا موقعی که فرزند آدم نمازهای پنجگانه را در وقت خودشان بپا می ‏دارد، از او ترسان و خائف است، ولی وقتی نمازها را ضایع نمود، شیطان بر او جرأت یافته و او را در گناهان بزرگ می ‏اندازد.» 

9. ناخلف‏ ها (مریم:59)

فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضاعُوا الصَّلاةَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَواتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا

ـ آن‌گاه پس از آنان (پیامبران و انسان ‌های صالح)، جانشینان بد و ناشایسته ‌اى آمدند که نماز را ضایع کردند و از هوس ‌ها را پیروى نمودند. پس به زودى (کیفر) گمراهى خود را خواهند دید. »

10. ضایع کنندگان نماز، قاتلان امام

پیامبر اکرم صلی ‏الله‏ علیه ‏و آله ‏و سلم  در اوایل سال اوّل هجرى درباره آیه بالا فرمود:

«بعد از شصت سال، افرادى به روى کار مى‌آیند که نماز را ضایع مى ‌کنند و در شهوات غوطه ‌ور مى ‌شوند و به زودى نتیجه گمراهى خود را خواهند دید.»

11. تارکان نماز   (مدّثر: 42 و 43).

در قیامت، اهل بهشت از دوزخیان مى ‏پرسند که:

«مَا سَلَککم‏‏‏ فىِ سَقَرَ : چه چیز شما را روانه جهنّم کرد»؛

از پاسخ ‏های‏ شان این است که:) می‏گویند:

«قَالُواْ لَمْ نَک مِنَ الْمُصَلِّینَ : ما به نماز پایبند نبودیم.»

1/11. عذاب غیر قابل درک (مدثر: 26-29).

‏سَأُصْلِیهِ سَقَرَ * وَ مَا أَدْرَئک مَا سَقَرُ * لَا تُبْقِى وَ لَا تَذَرُ * لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ

(امّا) به‏زودى او را وارد سَقَر مى ‏کنم! و تو نمى ‏دانى «سقر» چیست! (آتشى است که) نه چیزى را باقى مى ‏گذارد و نه چیزى را رها مى ‏سازد! پوست تن را به‏کلّى دگرگون مى ‏کند!

2/11. چیستی سقر امام صادق علیه ‏السلام  نیز فرمود: ‏

«در جهنم دره ‏اى است به نام سَقَر براى متکبرین که از شدت حرارت خود به‏ خداى عزّ و جلّ شکایت کرد و درخواست کرد به او اجازه دهد نفس کشد، پس چون نفس کشید جهنم شعله‏ور شد.» 

3/11. حضرت زهرا سلام ‏الله‏ علیها فرمود:

  الصلاة تنزیها عن الکبر  (نظافت و ایمان)

د) ‏پیامبر ص: «کسى که نماز را به عمد ترک کند، کافر است.» 

4/11. و فرمود: «هرکس به تارک نماز با دادن لقمه ‏ای غذا یا لباسی کمک کند گویا هفتاد پیامبر را کشته است که اولین آن ‏ها آدم و آخرین آن‏ ها محمد است.»

5/11. تو از من بدتری

روزی شیطان با بنده ‏ای همسفر شد. موقع نماز صبح، بنده نماز نخواند. موقع ظهر و عصر هم نماز نخواند. موقع مغرب و عشاء رسید، باز هم بنده نماز به ‏جای نیاورد. موقع خواب شیطان به بنده گفت: «من با تو زیر یک سقف نمی ‏خوابم چون پنج وقت نماز شد و تو یک نماز نخواندی می ‏ترسم غضبی از آسمان بر این سقف نازل بشود که من هم با تو شامل بشوم.»

بنده گفت: «تو شیطانی و من بنده خدا چه‏ طور غضب بر من نازل بشود؟»

شیطان در جواب گفت: «من فقط یک سجده آن هم به بنده خدا نکردم از بهشت رانده شدم و تا روز قیامت لعن شدم در صورتی که تو از صبح تا حالا باید چند سجده به خالق می‏ کردی و نکردی؛ وای به حال تو که از من بدتری!»

شیطان که رانده گشت به‏جز یک خطا نکرد

خود را براى سجدۀ آدم رضا نکرد

شیطان هزار مرتبه بهتر ز بى نماز

او سجده بر آدم و این بر خدا نکرد

12. ساهون   سوره ماعون : 4 و 5

فَوَیلٌ لِّلْمُصَلِّینَ : پس واى بر نمازگزارانى که:

الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ : در نماز خود سهل‏انگارى مى‏کنند.

1/12. ویل چیست؟

«ویل وادى است در دوزخ،  قعر آن دورتر و آتش آن گرم ‌تر و و عذاب آن سخت ‌تر و ماران و کژدمان آن بیشتر (از هر جایی است) و هر روز آواز مى ‏دهد که بار خدایا گرماى من در نهایت است و قعر من بسیار دور است و ماران و کژدمان من کثیر است و طاقتم به ‌سر رسیده، اهل مرا به من برسان.»  «این چاه در قعر جهنم (واقع شده) و تمام آتش جهنم از آن بیرون می ‌آید و از پیغمبر اکرم صلی ‏الله ‏علیه ‏و آله ‏و سلم  نقل است که: «ویل وادى است در جهنم که به ‌قدرى گود است که وقتى که کافر را در آنجا افکنند؛ چهل سال  پایین می ‌رود و به‌قعر آن نمی ‌رسد  و اگر کوه‌ ها را درون‌ آن بیندازند، قبل از آنکه به قعر آن برسند از شدت گرما نابود می ‌شوند.»  « (و آنجا) وادى جوشانى است از چرک و خون جهنّمیان.»  «و ویل براى کسى است که نمازش را مراقبت و حفاظت نکند و سنت پیامبرش را به ‌جا نیاورد.»  «و هر که ترک کند وقت ‌هاى نماز ‌را، در ویل داخل شود.»‏

2/12. ساهون کیانند؟

امام رضا علیه ‏السلام  فرمود: «بر اوقات نمازها مراقبت کنید؛ زیرا بنده از حوادث ایمن نیست، و کسی که وقت نماز واجب بر او وارد شود و عمداً کوتاهی نماید خطاکار است و کلام خداوند که فرمود:" فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ" شاملش می‌ شود، و مقصود کسانی است که از وقت نماز غفلت می‌کنند، و بدان که پس از معرفت خداوند بهترین واجبات، نمازهای پنجگانه است، و اوّلین نمازها نماز ظهر است، و اوّلین چیزی که بنده به خاطر آن مورد حساب واقع می ‌گردد نماز است؛ پس اگر نماز او صحیح بود غیر آن هم صحیح است و اگر رد شد غیر آن هم رد می ‌شود، و مبادا نسبت به نماز تنبلی یا سستی کنی یا حقّ آن را کم بشماری یا حدود و احکام آن را ضایع سازی یا مثل خروس نوک به زمین بزنی یا آن را سبک بشماری و یا خود را از نماز به چیزی دنیایی مشغول کنی یا نماز را در غیر وقتش بجا آوری.»

13. اول وقت

امام زمان عجل ‏الله ‏تعالی‏ فرجه ‏الشریف  این جمله را دو بار به زهرى فرمود:

«ملعون است ملعون است کسى که نماز مغرب را چندان به‌تأخیر بیاندازد که ستارگان آسمان همچون تیر بگذرند، ملعون است ملعون است کسى که نماز صبح را چندان به ‌تأخیر بیاندازد که ستارگان آسمان ناپدید شوند.»

14. به شفاعت نمی ‌رسد

امام صادق علیه ‏السلام  فرمود:

إِنَّ شَفَاعَتَنَا لَنْ تَنَالَ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلَاةِ

ـ هرگز شفاعت ما به مردمی که نماز را سبک بشمارند، نخواهد رسید.»