مباحث شب نهم محرم 1404
ولایت امام حسین علیه السلام
عناوین و خلاصه مطالب
1. شأن اهل بیت
آنچه وهن است.
عروسی قاسم ـ التماس آب در گودال ـ مضطر خواندن زینب س
لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ، مَنْ جَهِلَ حَقَّکَ وَ اسْتَخَفَّ بِحُرْمَتِکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ حَالَ بَیْنَکَ وَ بَیْنَ مَاءِ الْفُرَات
2. ویژگیهای مهم حضرت عباس علیه السلام
امام صادق علیه السلام فرمود:
کانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِیٍّ نافِذَ البَصیرَةِ صُلبَ الإیمانِ جاهَدَ مَعَ أبی عَبدِاللَّهِ و أبلی بَلاءً حَسَناً و مَضی شَهیدَاً
ـ عموی ما، عبّاس ، دارای بینشی ژرف و ایمانی راسخ بود ؛ همراه با امام حسین علیه السلام جهاد کرد و نیک آزمایش داد و به شهادت رسید.»
وصف اول: ایمان استوار
وَ هُوَ الَّذی أَنْشَأَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَفْقَهُونَ (الأنعام : 98)
امام صادق علیه السلام: «مستقر آن است که ایمانش استوار است تا میمیرد، با ایمان است. ولی مستودع آن است که ایمانش عاریهای است و بی ایمان از دنیا می رود؛ و در شرایط مختلف ایمان را از دست می دهد.»
وصف دوم: شجاعت
شجاعت یعنی کنترل غضب و عمل به موقع.
شجاعت امام علی علیه السلام در جریان جسارت به حضرت زهرا سلام الله علیها
شجاعت حضرت عباس علیه السلام در کنار پیکر امام حسن مجتبی علیه السلام
نشانه های شجاعت:
کنترل غضب
صداقت
نبرد در میدان
«اشجع الناس من غلب هواه»؛
وصف سوم: وفاداری حضرت ابوالفضل علیه السلام
وصف چهارم: مهربانی و ادب
وصف پنجم: ولایت مداری
السَّلَامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ - الْمُطِیعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ
وَ أَکْثَرَ الْجَزَاءِ وَ أَوْفَرَ الْجَزَاءِ وَ أَوْفَى جَزَاءِ أَحَدٍ مِمَّنْ وَفَى بِبَیْعَتِهِ- وَ اسْتَجَابَ لَهُ دَعْوَتَهُ وَ أَطَاعَ وُلَاةَ أَمْرِه
20 سال عرض اندام نکرد
زید النار، برادر امام رضا علیهالسلام بود که امام او را سرزنش کرد.
عبدالله بن موسی بن جعفر قائل به امامت امام رضا علیه السلام نشد.
برای جنگ نرفت تا امام اجازه دهد. (آخر هم نجنگید)
همه پیامبران گفتند از ما اطاعت کنید
الشعراء : 108 فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطیعُونِ
خلافت غصب شد چون مردم حرف پیامبر را گوش نکردند.
مردم کوفه امام حسین علیه السلام را شهید کردند چون ولایت پذیر نبودند.
آیه تبعیت از علما
إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فیها هُدىً وَ نُورٌ یَحْکُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ الَّذینَ أَسْلَمُوا لِلَّذینَ هادُوا وَ الرَّبَّانِیُّونَ وَ الْأَحْبارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ کِتابِ اللَّهِ وَ کانُوا عَلَیْهِ شُهَداءَ فَلا تَخْشَوُا النَّاسَ وَ اخْشَوْنِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآیاتی ثَمَناً قَلیلاً وَ مَنْ لَمْ یَحْکُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِکَ هُمُ الْکافِرُونَ (المائدة : 44)
ما تورات را نازل کردیم در حالى که در آن، هدایت و نور بود؛ و پیامبران، که در برابر فرمان خدا تسلیم بودند، با آن براى یهود حکم مى کردند؛ و (همچنین) علما و دانشمندان به این کتاب که به آنها سپرده شده و بر آن گواه بودند، داورى مى نمودند. بنا بر این، (به خاطر داورى بر طبق آیات الهى،) از مردم نهراسید! و از من بترسید! و آیات مرا به بهاى ناچیزى نفروشید! و آنها که به احکامى که خدا نازل کرده حکم نمىکنند، کافرند.»
مقبوله
«مَنْ کَانَ مِنْکُمْ مِمَّنْ قَدْ رَوَى حَدِیثَنَا وَ نَظَرَ فِی حَلَالِنَا وَ حَرَامِنَا وَ عَرَفَ أَحْکَامَنَا فَلْیَرْضَوْا بِهِ حَکَماً فَإِنِّی قَدْ جَعَلْتُهُ عَلَیْکُمْ حَاکِماً فَإِذَا حَکَمَ بِحُکْمِنَا فَلَمْ یَقْبَلْهُ مِنْهُ فَإِنَّمَا اسْتَخَفَّ بِحُکْمِ اللَّهِ وَ عَلَیْنَا رَدَّ وَ الرَّادُّ عَلَیْنَا الرَّادُّ عَلَى اللَّهِ وَ هُوَ عَلَى حَدِّ الشِّرْکِ بِاللَّه ـ
هرکس از شما حدیث ما را نقل می‌کند و در حلال و حرام ما نظر دارد و احکام ما را می‌شناسد به حکومت او رضایت دهید همانا من او را حاکم شما قرار دادم پس وقتی او به حکم ما حکم کرد اگر قبول نشود، سبک شمردن حکم خدا و ردّ بر ماست و ردّ ما ردّ خداست و آن در حد شرک به خداست».
توقیع
«وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِیثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِی عَلَیْکُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَیْهِم
ـ در رویدادهایی که اتفاق می‌افتد به راویان حدیث ما مراجعه کنید زیرا آنها حجت من بر شما و من حجت خدا بر آنان هستم».
انتخاب اولیه و ثانویه