دعایی با عظمت (مى‌‌ترسم مردمان همه‌ی عبادت را واگذارند و به این دعا اعتماد نمایند)
تذکر: بر اساس روایات اهل بیت علیهم‌السلام و بیانات علمای اسلام بهره‌مندی از برکات کامل دعا بستگی به میزان توجه ما به مفهوم آن و ایجاد ارتباط قلبی دارد. (برای مطالعه در باره این موضوع کلیک کنید)
روایت شده از ابو عبد اللَّه احمد بن محمّد بن غالب که گفت: حدیث نمود به ما عبد اللَّه بن ابى حبیبه و خلیل بن سالم، از حارث بن عمیر، از حضرت امام جعفر بن محمد صادق علیه‌السّلام، از پدر خود و از جدّ خود امیر‌المؤمنین علىّ بن ابى طالب صلوات‌اللَّه علیه و على ذرّیته الطّیّبین الطّاهرین المنتجبین و سلم کثیرا که فرمودند:
مرا رسول خدا صلی‌الله‌وعلیه‌وآله‌وسلم این دعا را تعلیم نمود و مرا امر نمودند که بخوانم و مداومت نمایم این دعا را در همه اوقات از براى هر سختى و رفاهیّتى و آنکه این دعا را به خلیفه خود بعد از من بیاموزم و فرمودند مرا که: باید خواندن این دعا را در مدّت عمر خود مفارقت نکنى و ترک ننمائى تا آنکه پروردگار خود را در فرداى قیامت با این دعا ملاقات کنى. و فرمودند که: این دعا را در هر صبح و شام بخوان پس به درستى که این گنجى از گنج‌‌هاى عرش است.
پس گفتم که این دعا کدام است و چه بگویم؟
پس این دعائى را خواندند که بعد از این ذکر مىشود.
پس چون پیغمبر صلی‌الله‌وعلیه‌وآله‌وسلم از خواندن این دعا فارغ شدند، أبىّ بن کعب انصارى گفت: یا رسول اللَّه پس چه چیز است از اجر و ثواب از براى کسى که این دعا را بخواند؟
پس حضرت فرمود که: اى أبىّ بن کعب انصارى ساکت باش به درستى که به آخر نمى‌رسد سخن علما از آنچه از براى صاحب این دعا، از ثواب و کرامت در نزد خداى عزّ و جل است.
أبىّ بن کعب گفت: پدر و مادرم فداى تو باد! از براى ما بیان کن و به ما ثواب این دعا را حدیث کن.
پس آن حضرت تبسّم کرده و فرمودند: به درستى که بنى‌آدم حریص است بر چیزى که از آن منع کرده شود، زود باشد که شما را به بعضى از ثواب این دعا خبر نمایم. امّا صاحب این دعا در هنگامى که خداى عزّ و جل را مى‌‌خواند، بر او نیکویى از فرق سر او از طبقه‌‌هاى آسمان تا به زمین نثار کرده مىشود و خداى تعالى بر او آرام و سنجیدگى را نازل مى‌‌سازد و او را رحمت خدا فرو مى‌گیرد و از براى این دعا منتهائى نزد عرش پروردگار عالمیان نیست و از براى اوست آوازى مثل آواز زنبور عسل و نگاه مىکند خداى تعالى به‌سوى کسى که این دعا را بخواند و کسى که سه مرتبه این دعا را بخواند، از خداى تعالى چیزى را از نیکوئى در دنیا و آخرت سؤال نمى‌‌کند مگر آنکه خداى تعالى به او آن چیزى را به برکت این دعا عطا مىکند و خداى تبارک و تعالى او را از عذاب قبر نجات مىدهد و از او دل تنگى را برطرف مىکند پس هر گاه روز قیامت شود، صاحب این دعا بر شترى نجیب از درّ سفید سوار خواهد شد. پس نزد پروردگار خود مى‌ایستد و خداى عزّ و جل از براى او به کرامت بسیار امر مىکند و خداى تعالى به او مى‌گوید که بنده‌ی من در بهشت هر جا که خواهى قرار گیر با وجود آنکه از براى او از جانب خداى تعالى از بخشش‌‌ها و کرامت‌‌ها خواهد بود آنچه او را چشمى ندیده باشد و آن را گوشى نشنیده باشد و به دل مخلوقات خطور ننموده باشد و به زبان تعریف کنندگان جارى نشده باشد.
پس آنگاه سلمان فارسى رحمت‌اللَّه گفت که: فداى شما گردانیده شوم، براى ما از ثواب این دعا زیاد گردانید.
پیغمبر صلی‌الله‌وعلیه‌وآله‌وسلم فرمودند که: اى ابا‌عبد‌اللَّه! قسم به حقّ کسى که به راستى مرا به پیغمبرى فرستاده است اگر این دعا بر دیوانه‌اى خوانده شود هر آینه در همان ساعت عاقل مىشود و اگر این دعا نزد زن حامله‌اى خوانده شود که بر آن زائیدن دشوار باشد، هر آینه خداى تعالى بر او وضع حمل را آسان مىکند و مى‌‌زاید زودتر از چشم برهم زدن. بلى اى سلمان سوگند به کسى که مرا به پیغمبرى به راستى فرستاده است که بنده‌اى نیست که خداى عزّ و جل را به این دعا چهل شب جمعه به نیّتى خالص بخواند مگر و حال آنکه خداى تعالى همه‌ی گناهان او را مى‌‌آمرزد که ما بین او و ما بین همه‌ی آدمیان است و اى سلمان به حقّ آن کسى که مرا به پیغمبرى به راستى فرستاده است که احدى نیست که خداى تعالى را به این دعا بخواند مگر آنکه خداى تعالى از دل او غم‌هاى دنیا و اندوه را بیرون کند و از او بیمارى را دور گرداند. بلى اى سلمان هر کس که این دعا را بخواند، خواه نیکو و درست یا غیر آن پس در رختخواب خود بخوابد و ثواب خدا را امید داشته باشد، خداى تعالى به برکت هر حرفى از این دعا هزار فرشته از کرّوبیان خلق مىکند که روى‌هاى ایشان نیکوتر از آفتاب و ماه شب چهارده باشد.
پس سلمان گفت که: آیا خداى عزّ و جل به این بنده همه این ثواب‌ها را مىدهد؟
پس آن حضرت صلی‌الله‌وعلیه‌وآله‌وسلم فرمودند که: تو آن را به مردمان خبر مده تا آنکه خبر نمایم ترا به اعظم آنچه ترا خبر داده‌‌ام و این را از ناس پنهان نماى.
پس سلمان گفت: و از چه جهت فرمودید که این‌ها را پنهان نمایم؟
آن حضرت فرمودند: از جهت آنکه مى‌‌ترسم مردمان همه‌ی عبادت را واگذارند و به این دعا اعتماد نمایند.
پس سلمان گفت: خبر مى‌دهید مرا به آنچه فرمودید؟
آن حضرت فرمودند که: بلى ترا خبر مى‌دهم. اى سلمان به درستى که هر کس این دعا را بخواند و حال آنکه از آن در زمان حیات همه‌ی گناهان کبیره صادر شده باشد پس بمیرد در همان روز یا شب که این دعا را خوانده باشد، شهید مرده خواهد بود و اگر چه اى سلمان آن شخص بر غیر توبه بمیرد که خداى تعالى همه‌ی گناهان او را به کرم خود و عفو خود مى‌‌آمرزد.
نشانی روایت:
مهج الدعوات و منهج العبادات ص122
البلد الأمین و الدرع الحصین ص 380
المصباح للکفعمی (جنة الأمان الواقیة) ص 286
بحار الأنوار (ط - بیروت) ج54 ص36
دعای یستشیر ـ مفاتیح الجنان
فایل صوتی قرائت دعا توسط حاج منصور ارضی
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبِینُ الْمُدَبِّرُ بِلا وَزِیرٍ وَ لا خَلْقٍ مِنْ عِبَادِهِ یَسْتَشِیرُ
ستایش خدا را که معبودی جز او نیست، آن فرمانروای بر حق آشکار، تدبیرگر، هستی بی آنکه او را وزیری باشد و یا با آفریده ای از بندگانش مشورت نماید،
الْأَوَّلُ غَیْرُ مَوْصُوفٍ [مَصْرُوفٍ ] وَ الْبَاقِی بَعْدَ فَنَاءِ الْخَلْقِ الْعَظِیمُ الرُّبُوبِیَّةِ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ [الْأَرْضِ ] وَ فَاطِرُهُمَا وَ مُبْتَدِعُهُمَا بِغَیْرِ عَمَدٍ خَلَقَهُمَا وَ فَتَقَهُمَا فَتْقا
آغازی است که در وصف نگنجد و پابرجاست پس از فنای آفریدگان، پرودگاری اش بس بزرگ است، روشنایی آسمان ها و زمین ها و آفریننده و پدیدآورنده آن دو است، آسمان و زمین را بی ستون آفرید، و از هم گشودشان گشودنی چشم گیر،
فَقَامَتِ السَّمَاوَاتُ طَائِعَاتٍ بِأَمْرِهِ وَ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِأَوْتَادِهَا فَوْقَ الْمَاءِ ثُمَّ عَلا رَبُّنَا فِی السَّمَاوَاتِ الْعُلَی الرَّحْمَنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوَی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا وَ مَا تَحْتَ الثَّرَی،
پس آسمانها به فرمان او بر پا شدند، و زمین ها با کوه هایشان بر فراز آب جا گرفت، سپس بلندی گرفت پروردگار ما در آسمانهای بلند، خدا بخشاینده بر فرمانروای هستی چیره گشت، تنها از آن اوست آنچه در آسمانها و زمین است و هر آنچه بین آن دو و آنچه زیر خاک است،
فَأَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لا رَافِعَ لِمَا وَضَعْتَ وَ لا وَاضِعَ لِمَا رَفَعْتَ وَ لا مُعِزَّ لِمَنْ أَذْلَلْتَ وَ لا مُذِلَّ لِمَنْ أَعْزَزْتَ وَ لا مَانِعَ لِمَا أَعْطَیْتَ وَ لا مُعْطِیَ لِمَا مَنَعْتَ
پس من شهادت می دهم که تنها تویی خدا، بالابرنده ای برای آنچه بر زمین نشاندی نیست و نه زمین زننده ای برای آنچه بالا بردی و نه عزّت بخشی آن را که تو خوارش کردی، و خوارکننده ای نیست آن را که تو عزیز نمودی و بازدارنده ای برای آنچه عطا کردی نیست، و نه عطا کننده ای برای آنچه دریغ کردی،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ کُنْتَ إِذْ لَمْ تَکُنْ سَمَاءٌ مَبْنِیَّةٌ وَ لا أَرْضٌ مَدْحِیَّةٌ وَ لا شَمْسٌ مُضِیئَةٌ وَ لا لَیْلٌ مُظْلِمٌ وَ لا نَهَارٌ مُضِی ءٌ وَ لا بَحْرٌ لُجِّیٌّ وَ لا جَبَلٌ رَاسٍ وَ لا نَجْمٌ سَارٍ وَ لا قَمَرٌ مُنِیرٌ وَ لا رِیحٌ تَهُبُّ وَ لا سَحَابٌ یَسْکُبُ وَ لا بَرْقٌ یَلْمَعُ وَ لا رَعْدٌ یُسَبِّحُ وَ لا رُوحٌ تَنَفَّسُ وَ لا طَائِرٌ یَطِیرُ وَ لا نَارٌ تَتَوَقَّدُ وَ لا مَاءٌ یَطَّرِدُ
و تویی خدا، معبودی جز تو نیست، تو بودی آنگاه که نه آسمانی بنا شده بود و نه زمینی گسترانیده و نه خورشیدی تابان و نه شبی تاریک و نه روزی فروزان و نه دریایی خروشان و نه کوهی استوار و نه ستاره ای روان و نه ماهی تابنده و نه بادی وزان، و نه ابری پرباران، و نه برقی درخشان، و نه صاعقه ای تسبیح گویان، و نه روحی دم زنان و نه پرنده ای پرآن و نه آتشی فروزان و نه آبی روان بوده باشند،
کُنْتَ قَبْلَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ کَوَّنْتَ کُلَّ شَیْ ءٍ وَ قَدَرْتَ عَلَی کُلِّ شَیْ ءٍ وَ ابْتَدَعْتَ کُلَّ شَیْ ءٍ وَ أَغْنَیْتَ وَ أَفْقَرْتَ وَ أَمَتَّ وَ أَحْیَیْتَ وَ أَضْحَکْتَ وَ أَبْکَیْتَ ،
پیش از هر چیز بودی و همه چیز را پدید آوردی و بر هر چیز توانا بودی و همه چیز را نو آفریدی و توانگر نمودی و ناتوان ساختی و میراندی و زنده نمودی و خنداندی و گریاندی،
وَ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوَیْتَ فَتَبَارَکْتَ یَا اللَّهُ وَ تَعَالَیْتَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ
و بر فرمانروایی هستی چیره گشتی، پس خجسته بودی، ای خدا، و بلندی گرفتی، تویی خدایی که معبودی جز تو نیست،
الْخَلاقُ الْمُعِینُ [الْعَلِیمُ ] أَمْرُکَ غَالِبٌ وَ عِلْمُکَ نَافِذٌ وَ کَیْدُکَ غَرِیبٌ وَ وَعْدُکَ صَادِقٌ وَ قَوْلُکَ حَقٌّ وَ حُکْمُکَ عَدْلٌ وَ کَلامُکَ هُدًی وَ وَحْیُکَ نُورٌ وَ رَحْمَتُکَ وَاسِعَةٌ
آفریننده یاری رسانی که فرمانت چیره و علمت نافذ، و نیرنگت شگفت، و وعده‌ات راست، و گفته ات، حق، و داوری ات دادگرانه و مخنت هدایت گر و پیامت نور و رحمتت فراگیر،
وَ عَفْوُکَ عَظِیمٌ وَ فَضْلُکَ کَثِیرٌ وَ عَطَاؤُکَ جَزِیلٌ وَ حَبْلُکَ مَتِینٌ وَ إِمْکَانُکَ عَتِیدٌ وَ جَارُکَ عَزِیزٌ وَ بَأْسُکَ شَدِیدٌ وَ مَکْرُکَ مَکِیدٌ أَنْتَ یَا رَبِّ مَوْضِعُ کُلِّ شَکْوَی
و گذشتت بزرگ و بخششت بسیار، و عطایت فراوان و ریسمانت استوار، و یاری ات فراهم و پناهنده ات عزّتمند و عذابت سخت، و نیرنگت زیرکانه است، تو ای پروردگار من آستانت جایگاه هر شکایتی است
[وَ] حَاضِرُ کُلِّ مَلَإٍ وَ شَاهِدُ کُلِّ نَجْوَی مُنْتَهَی کُلِّ حَاجَةٍ مُفَرِّجُ کُلِّ حُزْنٍ [حَزِینٍ ] غِنَی کُلِّ مِسْکِینٍ حِصْنُ کُلِّ هَارِبٍ أَمَانُ کُلِّ خَائِفٍ حِرْزُ الضُّعَفَاءِ کَنْزُ الْفُقَرَاءِ مُفَرِّجُ الْغَمَّاءِ مُعِینُ الصَّالِحِینَ
و خود حاضر در هر جماعتی و گواه هر گفتگوی نهانی، نهایت هر حاجتی، شادی بخش هر اندوهگین، توانگری هر بر خاک نشسته ای، دژ استوار هر گریزانی، امان هر هراسانی، نگاهدار ناتوانی، گنجینه تهیدستانی، غم زدای غم زدگانی، پشتیبان شایستگانی،
ذَلِکَ اللَّهُ رَبُّنَا لا إِلَهَ إِلا هُوَ تَکْفِی مِنْ عِبَادِکَ مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْکَ وَ أَنْتَ جَارُ مَنْ لاذَ بِکَ وَ تَضَرَّعَ إِلَیْکَ عِصْمَةُ مَنِ اعْتَصَمَ بِکَ نَاصِرُ مَنِ انْتَصَرَ بِکَ تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَکَ جَبَّارُ الْجَبَابِرَةِ عَظِیمُ الْعُظَمَاءِ،
آن است خدا، پروردگار ما، معبودی جز او نیست، کفایت می کنی از بندگانت آن را که بر تو توکل کند، و تویی پناه آن که به تو پناه آورد و به درگاهت زاری نماید، نگهدار کسیکه به دامن تو چنگ زند، یار آن که از تو یاری جوید، می آمرزی گناهان آن را که از تو آمرزش خواهد، جبّار جبّارانی، بزرگ بزرگان،
کَبِیرُ الْکُبَرَاءِ سَیِّدُ السَّادَاتِ مَوْلَی الْمَوَالِی صَرِیخُ الْمُسْتَصْرِخِینَ مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ مُجِیبُ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ أَسْمَعُ السَّامِعِینَ أَبْصَرُ النَّاظِرِینَ أَحْکَمُ الْحَاکِمِینَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِینَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ خَیْرُ الْغَافِرِینَ قَاضِی حَوَائِجِ الْمُؤْمِنِینَ مُغِیثُ الصَّالِحِینَ
سرور سروران، آقای آقایان، سرآمد مولایان، دادرس دادخواهان، گره گشای گرفتاران، اجابت کننده دعای بیچارگان، شنواترین شنوندگان، بیناترین بینندگان، داورترین داوران، سریع ترین حسابرسان، مهربان ترین مهربانان، بهترین آمرزندگان، برآورنده حاجات مؤمنان، فریادرس نیکان،
أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ رَبُّ الْعَالَمِینَ أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا الْمَخْلُوقُ وَ أَنْتَ الْمَالِکُ وَ أَنَا الْمَمْلُوکُ وَ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الرَّازِقُ وَ أَنَا الْمَرْزُوقُ ،
تویی خدا، معبودی جز تو نیست، پروردگار جهانیان، تویی آفریدگار و من آفریده و تویی مالک و من مملوک، و تویی پروردگار و من بنده، و تویی روزی دهنده و من روزی خوار،
وَ أَنْتَ الْمُعْطِی وَ أَنَا السَّائِلُ وَ أَنْتَ الْجَوَادُ وَ أَنَا الْبَخِیلُ وَ أَنْتَ الْقَوِیُّ وَ أَنَا الضَّعِیفُ وَ أَنْتَ الْعَزِیزُ وَ أَنَا الذَّلِیلُ وَ أَنْتَ الْغَنِیُّ وَ أَنَا الْفَقِیرُ وَ أَنْتَ السَّیِّدُ وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الْغَافِرُ وَ أَنَا الْمُسِی ءُ وَ أَنْتَ الْعَالِمُ وَ أَنَا الْجَاهِلُ
و تویی بخشنده و من سائل، و تویی دارای جود و من بخیل، و تویی توانمند و من ناتوان، و تویی عزّتمند و من خوار، و تویی بینیاز و من تهیدست، و تویی آقا و من بنده، و تویی آمرزنده و من بدکار، و تویی دانا و من نادان،
وَ أَنْتَ الْحَلِیمُ وَ أَنَا الْعَجُولُ وَ أَنْتَ الرَّحْمَنُ وَ أَنَا الْمَرْحُومُ وَ أَنْتَ الْمُعَافِی وَ أَنَا الْمُبْتَلَی وَ أَنْتَ الْمُجِیبُ وَ أَنَا الْمُضْطَرُّ وَ أَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْمُعْطِی عِبَادَکَ بِلا سُؤَالٍ،
و تویی بردبار و من شتابزده و تویی رحم کننده و من رحم شده و تویی عافیت بخش و من بلازده و تویی اجابت کننده و من ناچار و پریشان، و گواهی میدهم که تویی خدا، معبودی جز تو نیست، عطابخش بندگانی بدون درخواست ایشان،
وَ أَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ وَ إِلَیْکَ الْمَصِیرُ
و گواهی میدهم تویی خدای یگانه یکتای بی همتای بینیاز تک، و بازگشت همه به سوی تو است،
وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ وَ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ اسْتُرْ عَلَیَّ عُیُوبِی وَ افْتَحْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ رِزْقاً وَاسِعاً یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
خدایا بر محمّد و اهل بیت پاک و پاکیزه اش درود فرست و گناهانم را بیامرز و بر من بپوشان کاستی هایم را و از پیشگامت برای من رحمت و روزی فراوان بگشا، ای مهربان ترین مهربانان، و سپاس خدا را پروردگار جهانیان، و خدا ما را بس است و چه نیکو وکیلی است و جنبش و نیرویی نیست جز به عنایت خدای والای بزرگ.