فایل دوم ـ بخش چهارم و پنجم

فایل کامل word            فایل کامل  pdf   

این متن از کتاب «الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسی)، ج‎1، ص: 58 تا 66 برداشت شده است. تفاوت‎های اندکی با برخی نقل‎های دیگر دارد که تعدادی از آن موارد را در [   ] قرار داده‎ایم.

اسناد دیگر این روایت و نقل‎های ذکر شده عبارتند از:

علامه امینی، الغدیر، ج1ص12-151و294-322.

شیخ عبدالله، بحرانی، عوالم العلوم، ج15/3ص 307-327.

علامه مجلسی، بحارالانوار، ج37ص181-182.

شیخ حر عاملی، اثبات الهداة، ج2ص200-250.

سید ابن طاووس، الطرائف، ص33.

نکته: آیات قرآن در متن با رنگ سبز نوشته شده است

بخش چهارم: بلند کردن امیرالمومنین علیه السلام به دست رسول خدا صلی‎الله‎علیه‎و‎آله

ثُمَّ ضَرَبَ بِیدِهِ إِلَى عَضُدِهِ فَرَفَعَهُ وَ کَانَ مُنْذُ أَوَّلِ مَا صَعِدَ رَسُولُ اللَّهِ ص شَالَ عَلِیاً حَتَّى صَارَتْ رِجْلُهُ مَعَ رُکْبَةِ رَسُولِ اللَّهِ ص ثُمَّ قَالَ مَعَاشِرَ النَّاسِ

سپس دست مبارک خود را دراز کرده و بازوى على (علیه‎السّلام) را گرفته و او را بلند نمود تا آنجا که پاهاى آن حضرت در موازات زانوى پیامبر قرار گرفت و فرمود:

هَذَا عَلِی أَخِی وَ وَصِیی وَ وَاعِی عِلْمِی وَ خَلِیفَتِی عَلَى أُمَّتِی وَ عَلَى تَفْسِیرِ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الدَّاعِی إِلَیهِ وَ الْعَامِلُ بِمَا یرْضَاهُ وَ الْمُحَارِبُ لِأَعْدَائِهِ وَ الْمُوَالِی عَلَى طَاعَتِهِ وَ النَّاهِی عَنْ مَعْصِیتِهِ

این علی است برادر و وصی و نگاهبان دانش من. و هموست جانشین من در میان امّت و بر گروندگان به من و بر تفسیر کتاب خدا عزّ و جل (است) که مردمان را به سوی او بخوانند و به آن چه موجب خشنودی اوست عمل کنند و با دشمنانش ستیز نمایند و پشتیبان فرمانبرداری خداوند و بازدارنده از نافرمانی او باشند.

خَلِیفَةُ رَسُولِ اللَّهِ وَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْإِمَامُ الْهَادِی وَ قَاتِلُ النَّاکِثِینَ وَ الْقَاسِطِینَ وَ الْمَارِقِینَ بِأَمْرِ اللَّهِ أَقُولُ وَ ما یبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَی[1]‎‎

اوست جانشین رسول الله و فرمانروای مؤمنان و پیشوای هدایتگر از سوی خدا و کسی که به فرمان خدا با پیمان شکنان، رویگردانان از راستی و درستی و به دررفتگان از دین پیکار کند. خداوند فرماید: «فرمان من دگرگون نخواهدشد.»

بِأَمْرِ رَبِّی أَقُولُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ الْعَنْ مَنْ أَنْکَرَهُ وَ اغْضَبْ عَلَى مَنْ جَحَدَ حَقَّهُ

به فرمان پروردگارم اکنون چنین می‎گویم: خداوندا! دوستداران او را دوست‎دار و دشمنان او را دشمن‎دار. پشتیبانان او را پشتیبانی کن. یارانش را یاری نما. خودداری کنندگان از یاری‎اش را به خود رها کن. ناباورانش را از مهرت بران و بر آنان خشم خود را فرود آور.

اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَنْزَلْتَ عَلَی أَنَّ الْإِمَامَةَ بَعْدِی لِعَلِی وَلِیکَ عِنْدَ تِبْیانِی ذَلِکَ وَ نَصْبِی إِیاهُ بِمَا أَکْمَلْتَ لِعِبَادِکَ مِنْ دِینِهِمْ وَ أَتْمَمْتَ عَلَیهِمْ بِنِعْمَتِکَ وَ رَضِیتَ لَهُمُ الْإِسْلَامَ دِیناً[2] فَقُلْتَ‎ وَ مَنْ یبْتَغِ غَیرَ الْإِسْلامِ دِیناً فَلَنْ یقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِینَ‎[3] اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَ کَفَى بِکَ شَهِیداً أَنِّی قَدْ بَلَّغْتُ

پروردگارا، بنا بر همان که خود فرمودى اعلام داشتم که امامت پس از من براى على ولی توست. و او را به این مقام منصوب نمودم، تا شریعت خود را براى بندگانت به کمال رسانى، و نعمت خود را بر ایشان تمام کنى، و اسلام را دین آنان بپسندى، که خود در قرآن فرموده‎اى: «و هر کس که جز اسلام دینى بجوید هرگز از او پذیرفته نشود و او در آخرت از زیانکاران است».

بخش پنجم: تاکید بر توجه امت به مسئله امامت

مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّمَا أَکْمَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ دِینَکُمْ بِإِمَامَتِهِ فَمَنْ لَمْ یأْتَمَّ بِهِ وَ بِمَنْ یقُومُ مَقَامَهُ مِنْ وُلْدِی مِنْ صُلْبِهِ إِلَى یوْمِ الْقِیامَةِ وَ الْعَرْضِ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَ أُولئِکَ الَّذِینَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ‎[4]‎ وَ فِی‎ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ[5]‎ لا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ یُنْظَرُونَ[6]‎‎

ای گروه مردم! خداوند عزّوجلّ دین را با امامت او (علی) تکمیل فرمود. اینک آنان که از او و جانشینانش از فرزندان من و از نسل او - تا برپایی رستاخیز و عرضه‎ی بر خدا - پیروی نکنند، در دو جهان کرده‎های‎شان بیهوده بوده در آتش دوزخ ابدی خواهند بود، به گونه‎ای که نه از عذاب‎شان کاسته و نه برای‎شان فرصتی خواهد بود.

مَعَاشِرَ النَّاسِ هَذَا عَلِی أَنْصَرُکُمْ لِی وَ أَحَقُّکُمْ بِی وَ أَقْرَبُکُمْ إِلَی وَ أَعَزُّکُمْ عَلَی وَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَنَا عَنْهُ رَاضِیانِ وَ مَا نَزَلَتْ آیةُ رِضًى إِلَّا فِیهِ وَ مَا خَاطَبَ اللَّهُ‎ الَّذِینَ آمَنُوا[7]‎ إِلَّا بَدَأَ بِهِ وَ لَا نَزَلَتْ آیةُ مَدْحٍ فِی الْقُرْآنِ إِلَّا فِیهِ وَ لَا شَهِدَ بِالْجَنَّةِ فِی‎ هَلْ أَتى‎ عَلَى الْإِنْسانِ‎ إِلَّا لَهُ وَ لَا أَنْزَلَهَا فِی سِوَاهُ وَ لَا مَدَحَ بِهَا غَیرَهُ

ای گروه مردم! این علی یاورترین، سزاوارترین و نزدیک‎ترین و عزیزترین شما نسبت به من است. خداوند عزّ و جلّ و من از او خشنودیم. آیه رضایتی در قرآن نیست مگر این که درباره‎ی اوست. و خدا هرگاه ایمان آوردگان را خطابی نموده به او آغاز کرده [و او اولین شخص مورد نظر خدی متعال بوده است] . و آیه‎ی ستایشی نازل نگشته مگر درباره‎ی او. و خداوند در سوره‎ی «هل أتی علی الإنسان» گواهی بر بهشت [رفتن‎] نداده مگر برای او، و آن را در حق غیر او نازل نکرده و به آن جز او را نستوده است.

مَعَاشِرَ النَّاسِ هُوَ نَاصِرُ دِینِ اللَّهِ وَ الْمُجَادِلُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ هُوَ التَّقِی النَّقِی الْهَادِی الْمَهْدِی نَبِیکُمْ خَیرُ نَبِی وَ وَصِیکُمْ خَیرُ وَصِی وَ بَنُوهُ خَیرُ الْأَوْصِیاءِ

ای گروه مردم! او یاور دین خدا و دفاع کننده‎ی از رسول اوست. او پرهیزکار پاکیزه و راهنمایی ارشاد شده [به دست خود خدا] است. پیامبرتان برترین پیامبر، وصی او برترین وصی و فرزندان او برترین اوصیایند.

مَعَاشِرَ النَّاسِ ذُرِّیةُ کُلِّ نَبِی مِنْ صُلْبِهِ وَ ذُرِّیتِی مِنْ صُلْبِ عَلِی

ای گروه مردم! فرزندان هر پیامبر از نسل اویند و فرزندان من از صلب و نسل علی هستند.

مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ إِبْلِیسَ أَخْرَجَ آدَمَ مِنَ الْجَنَّةِ بِالْحَسَدِ فَلَا تَحْسُدُوهُ فَتَحْبَطَ أَعْمَالُکُمْ وَ تَزِلَّ أَقْدَامُکُمْ فَإِنَّ آدَمَ أُهْبِطَ إِلَى الْأَرْضِ لِخَطِیئَةٍ وَاحِدَةٍ وَ هُوَ صَفْوَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ کَیفَ بِکُمْ وَ أَنْتُمْ أَنْتُمْ وَ مِنْکُمْ أَعْدَاءُ اللَّهِ إِنَّهُ لَا یبْغِضُ عَلِیاً إِلَّا شَقِی وَ لَا یتَوَالَى عَلِیاً إِلَّا تَقِی وَ لَا یؤْمِنُ بِهِ إِلَّا مُؤْمِنٌ مُخْلِصٌ

ای گروه مردم! به راستی که شیطانِ اغواگر، آدم را با حسد از بهشت رانده، مبادا شما به علی حسد ورزید که کرده‎های‎تان نابود و گام‎های‎تان لغزان خواهد شد. آدم به خاطر یک اشتباه به زمین هبوط کرد و حال آن که برگزیده‎ی خدای عزّ و جلّ بود. پس چگونه خواهید بود شما و حال آن که شما، شمایید و دشمنان خدا نیز از میان شمایند. آگاه باشید! که با علی نمی‎ستیزد مگر بی‎سعادت. و سرپرستی او را نمی‎پذیرد مگر رستگار پرهیزگار. و به او نمی‎گرود مگر ایمان‎دار بی‎آلایش.

وَ فِی عَلِی وَ اللَّهِ نَزَلَتْ سُورَةُ وَ الْعَصْرِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. وَ الْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِی خُسْرٍ[8]‎ (إِلَى آخِرِهَا) [إِلاّ عَلیّاً الّذی آمَنَ وَ رَضِی بِالْحَقِّ وَ الصَّبْرِ].

و درباره‎ی علی سوگند به خدا سوره‎ی والعصر نازل شد: «به نام خداوند بخشنده مهربان. قسم به زمان که انسان در زیان است.» [مگر علی که ایمان آورده و به درستی و شکیبایی آراسته است. ]

مَعَاشِرَ النَّاسِ قَدِ اسْتَشْهَدْتُ اللَّهَ وَ بَلَّغْتُکُمْ رِسَالَتِی‎ وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغُ الْمُبِینُ[9]‎

ای گروه مردم! خدا را گواه گرفتم و پیام او را به شما رسانیدم. و بر فرستاده وظیفه‎ای جز بیان و ابلاغ روشن نباشد!

مَعَاشِرَ النَّاسِ‎ اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ[10]‎‎

ای گروه مردم! تقوا پیشه کنید همان گونه که بایسته است. و نمیرید جز با شرفِ اسلام.

بخش ششم: اشاره به کارشکنی‎های منافقین

مَعَاشِرَ النَّاسِ آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أُنْزِلَ مَعَهُ‎ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى‎ أَدْبارِها[11]‎ [أَوْ نَلْعَنَهُمْ کَما لَعَنَّا أَصْحابَ السَّبْتِ]

ای گروه مردم! به خدا و رسول و نور همراهش ایمان آورید «پیش از آن که چهره‎ها را تباه و واژگونه کنیم یا چونان اصحاب روز شنبه [یهودیانی که بر خدا نیرنگ آوردند] رانده شوید.»

[بالله ما عَنی بِهذِهِ الْآیَةِ إِلاَّ قَوْماً مِنْ أَصْحابی أَعْرِفُهُمْ بِأَسْمائِهِمْ وَأَنْسابِهِمْ، وَقَدْ أُمِرْتُ بِالصَّفْحِ عَنْهُمْ فَلْیَعْمَلْ کُلُّ امْرِئٍ عَلی ما یَجِدُ لِعَلِی فی قَلْبِهِ مِنَ الْحُبِّ وَ الْبُغْضِ]

به خدا سوگند که مقصود خداوند از این آیه گروهی از صحابه‎اند که آنان را با نام و نَسَب می‎شناسم لیکن به پرده‎پوشی کارشان مأمورم. اینک هر کس پایه کار خویش را مِهر و یا کینه علی در دل قرار دهد] (و بداند که ارزش عمل او وابسته به آن است.)

مَعَاشِرَ النَّاسِ النُّورُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی مَسْلُوکٌ ثُمَّ فِی عَلِی- ثُمَّ فِی النَّسْلِ مِنْهُ إِلَى الْقَائِمِ الْمَهْدِی الَّذِی یأْخُذُ بِحَقِ‎ اللَّهِ وَ بِکُلِّ حَقٍّ هُوَ لَنَا لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ جَعَلَنَا حُجَّةً عَلَى الْمُقَصِّرِینَ وَ الْمُعَانِدِینَ وَ الْمُخَالِفِینَ وَ الْخَائِنِینَ وَ الْآثِمِینَ وَ الظَّالِمِینَ مِنْ جَمِیعِ الْعَالَمِینَ

ای گروه مردم! نور از سوی خداوند عزّ و جل در جان من، سپس در جان علی (علیه‎السلام)، آن گاه در نسل او تا قائم مهدی - که حق خدا و ما را می ستاند - جای گرفته. چرا که خداوند عزّ و جل ما را بر کوتاهی کنندگان، ستیزه‎گران، ناسازگاران، خائنان و گنهکاران و ستمکاران و غاصبان از تمامی جهانیان دلیل و راهنما و حجت آورده است.

مَعَاشِرَ النَّاسِ أُنْذِرُکُمْ أَنِّی رَسُولُ اللَّهِ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِی الرُّسُلُ أَ فَإِنْ مِتُّ أَوْ قُتِلْتُ‎ انْقَلَبْتُمْ عَلى‎ أَعْقابِکُمْ وَ مَنْ ینْقَلِبْ عَلى‎ عَقِبَیهِ فَلَنْ یضُرَّ اللَّهَ شَیئاً وَ سَیجْزِی اللَّهُ الشَّاکِرِینَ‎[12]‎ أَلَا وَ إِنَّ عَلِیاً هُوَ الْمَوْصُوفُ بِالصَّبْرِ وَ الشُّکْرِ ثُمَّ مِنْ بَعْدِهِ وُلْدِی مِنْ صُلْبِهِ

ای گروه مردم! هشدارتان می‎دهم: همانا من رسول خدایم. پیش از من نیز رسولانی آمده و سپری گشته‎اند. آیا اگر من بمیرم یا کشته شوم، «به جاهلیت عقب گرد می‎کنید؟ آن که به قهقرا برگردد، هرگز خدا را زیانی نخواهد رسانید و خداوند سپاسگزاران شکیباگر را پاداش خواهد داد». بدانید که علی و پس از او فرزندان من از نسل او، دارای کمال شکیبایی و سپاسگزاری‎اند.

مَعَاشِرَ النَّاسِ لَا تَمُنُّوا عَلَى اللَّهِ إِسْلَامَکُمْ فَیسْخَطَ عَلَیکُمْ وَ یصِیبَکُمْ‎ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ‎[13]‎ إِنَّهُ لَبِالْمِرْصَادِ[14]‎  [إِنَّ رَبَّکُمْ لَبِاالْمِرْصادِ]

ای گروه مردم! اسلام‎تان را بر من منت نگذارید؛ که اعمال شما را بیهوده و تباه خواهد کرد و خداوند بر شما خشم خواهد گرفت و سپس شما را به شعله‎ای از آتش و مس گداخته گرفتار خواهد نمود. همانا پروردگار شما در کمین‎گاه است.

مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّهُ سَیکُونُ مِنْ بَعْدِی أَئِمَّةٌ یدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ یوْمَ الْقِیامَةِ لا ینْصَرُونَ[15]‎‎

ای گروه مردم! به زودی پس از من «پیشوایانی خواهند بود که شما را به سوی آتش می‎خوانند و در روز رستاخیز تنها و بدون یاور خواهند ماند.»؛

مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ وَ أَنَا بَرِیئَانِ مِنْهُمْ

ای گروه مردم! خداوند و من از آنان بیزاریم.

مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّهُمْ وَ أَنْصَارُهُمْ وَ أَتْبَاعُهُمْ وَ أَشْیاعُهُمْ‎ فِی الدَّرْکِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ[16]‎ وَ (فـ)لَبِئْسَ‎ مَثْوَى الْمُتَکَبِّرِینَ[17]‎‎ أَلَا إِنَّهُمْ أَصْحَابُ الصَّحِیفَةِ؛ فَلْینْظُرْ أَحَدُکُمْ فِی صَحِیفَتِهِ

ای گروه مردم! آنان و یاران و پیروان‎شان در بدترین جای جهنم، جایگاه متکبّران خواهند بود. بدانید آنان اصحاب صحیفه‎اند. اکنون هر کس در صحیفه‎ی خود نظر کند.

قَالَ فَذَهَبَ عَلَى النَّاسِ إِلَّا شِرْذِمَةً مِنْهُمْ أَمْرُ الصَّحِیفَةِ

راوى حدیث، امام باقر علیه‎السّلام فرمود: «جز گروهى اندک بقیّه‎ی مردم؛ ماجراى صحیفه را فراموش کردند».

مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنِّی أَدَعُهَا إِمَامَةً وَ وِرَاثَةً فِی عَقِبِی إِلَى یوْمِ الْقِیامَةِ وَ قَدْ بَلَّغْتُ مَا أُمِرْتُ بِتَبْلِیغِهِ حُجَّةً عَلَى کُلِّ حَاضِرٍ وَ غَائِبٍ وَ عَلَى کُلِّ أَحَدٍ مِمَّنْ شَهِدَ أَوْ لَمْ یشْهَدْ وُلِدَ أَوْ لَمْ یولَدْ فَلْیبَلِّغِ الْحَاضِرُ الْغَائِبَ وَ الْوَالِدُ الْوَلَدَ إِلَى یوْمِ الْقِیامَةِ

ای گروه مردم! اینک جانشینی خود را به‎عنوان امامت و وراثت به امانت به جای می‎گذارم در نسل خود تا برپایی روز رستاخیز. و حال، مأموریت تبلیغی خود را انجام می‎دهم تا برهان بر هر شاهد و غایب و بر آنان که زاده شده یا نشده‎اند و بر تمامی مردمان باشد. پس بایسته است این سخن را حاضران به غایبان و پدران به فرزندان تا برپایی رستاخیز برسانند.

وَ سَیجْعَلُونَهَا مُلْکاً وَ اغْتِصَاباً أَلَا لَعَنَ اللَّهُ الْغَاصِبِینَ وَ الْمُغْتَصِبِینَ وَ عِنْدَهَا سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیهَ الثَّقَلانِ‎[18]‎ فَ یرْسَلُ عَلَیکُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَ نُحاسٌ فَلا تَنْتَصِرانِ‎[19]‎

و آگاه باشید! به زودی پس از من امامت را با پادشاهی جابه جا نموده آن را غصب کرده و به تصرف خویش درآورند.؛ هان! نفرین و خشم خدا بر غاصبان و چپاول‎گران! و البته در آن هنگام خداوند آتش عذاب – شعله‎های آتش و مس گداخته - بر سر شما جن و انس خواهد ریخت. آن جاست که دیگر یاری نخواهید شد.

مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ یکُنْ یَذَرُکُمْ‎ عَلى‎ ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتَّى یَمیزَ الْخَبیثَ مِنَ الطَّیِّبِ وَ ما کانَ اللَّهُ لِیُطْلِعَکُمْ عَلَى الْغَیْب‎ [20]‎‎

ای گروه مردم! هر آینه خداوند عزّ و جل شما را به حال‎تان رها نخواهد کرد «مگر آن‎که ناپاک را از پاک جدا سازد. و نیز چنین نبود که خداوند شما را از اسرار غیب، آگاه کند (تا مؤمنان و منافقان را از این راه بشناسید؛ این بر خلاف سنت الهى است).

مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّهُ مَا مِنْ قَرْیةٍ إِلَّا وَ اللَّهُ مُهْلِکُهَا بِتَکْذِیبِهَا وَ کَذَلِکَ یهْلِکُ الْقُرَى‎ وَ هِی ظالِمَةٌ* کَمَا ذَکَرَ اللَّهُ تَعَالَى وَ هَذَا عَلِی إِمَامُکُمْ وَ وَلِیکُمْ وَ هُوَ مَوَاعِیدُ اللَّهِ وَ اللَّهُ یصَدِّقُ مَا وَعَدَهُ

اى گروه مردم! هیچ قریه و شهرى را خداوند جز به جهت تکذیب‎شان نابود نکرد، و همچنین شهرهائى را که ظلم و ستم در آن رسوخ نماید، ویران و خراب مى‎کند، و این فرد «على» است که امام و سرپرست شماست، او از وعده‎هاى الهى است، و البتّه خداوند متعال به عهد و وعده‎هاى خود عمل خواهد کرد.

مَعَاشِرَ النَّاسِ قَدْ ضَلَّ قَبْلَکُمْ‎ أَکْثَرُ الْأَوَّلِینَ‎[21]‎ وَ اللَّهُ لَقَدْ أَهْلَکَ الْأَوَّلِینَ وَ هُوَ مُهْلِکُ الْآخِرِینَ

ای گروه مردم! پیش از شما، شمار فزونی از گذشتگان گمراه شدند و خداوند آنان را نابود کرد. و همو نابودکننده‎ی آیندگان است.

قَالَ اللَّهُ تَعَالَى‎ أَ لَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِینَ * ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ * کَذلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ * وَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ[22]‎

او خود در کتابش آورده: «آیا ما اقوام (مجرم) نخستین را هلاک نکردیم؟! سپس دیگر (مجرمان) را به دنبال آنها مى‎فرستیم!  (آرى) این گونه با مجرمان رفتار مى‎کنیم! واى در آن روز بر تکذیب‎کنندگان!»

مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ قَدْ أَمَرَنِی وَ نَهَانِی وَ قَدْ أَمَرْتُ عَلِیاً وَ نَهَیتُهُ فَعَلِمَ الْأَمْرَ وَ النَّهْی مِنْ رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَاسْمَعُوا لِأَمْرِهِ تَسْلَمُوا وَ أَطِیعُوا تَهْتَدُوا وَ انْتَهُوا لِنَهْیهِ تَرْشُدُوا وَ صَیرُوا إِلَى مُرَادِهِ وَ لَا تَتَفَرَّقُ بِکُمُ السُّبُلُ عَنْ سَبِیلِهِ

ای گروه مردم! همانا خداوند امر و نهی خود را به من فرموده و من نیز به دستور او دانش آن را نزد علی نهادم. پس فرمان او را بشنوید و گردن نهید و پیرویش نمایید و از آن‎چه بازتان دارد خودداری کنید تا راه یابید. به سوی هدف او حرکت کنید. راه‎های گوناگون شما را از راه او بازندارد!

ادامه در صفحه بعد ـ برای دیدن ادامه کلیک کنید