برای عوض شدن حالت روحی در چهل روز
این ذکر یقیناً اثر دارد
یکی از شاگردان حضرت آیت‌الله استاد علامه حسن‌زاده آملی نقل می‌کند:
همیشه حضرت استاد چند دقیقه قبل از شروع درس در محل تشکیل کلاس (مسجد حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها) حاضر می‌شدند که این خود درس نظم و احترام به درس بود. و ما عده‌ای بودیم که از این فرصت طلایی حد‌اکثر استفاده را می‌کردیم گرد شمس وجود معظم له حلقه می‌زدیم و از انفاس قدسیه و حرکات و حتی سکنات استاد درس می‌گرفتیم.
روزی یکی از یاران درس، مصرانه و عاجزانه از حضرت استاد تقاضا کردند که:
«حضرت آقا عنایتی بفرمایید، ذکری ـ دعایی، چیزی بفرمایید بلکه از این گرفتاری روحی نجات پیدا کنم، خیلی گرفته و در قبض هستم».
حضرت استاد که تا آن لحظه سر به زیر انداخته بودند و در سکوتی پر معنی و مراقبه‌ای ملکوتی به سر می‌بردند، سر را بلند کرده و فرمودند:
«آقا جان! من هم گرفتارم من هم از شما بدترم!»
چند لحظه‌ای درنگ فرمودند و ادامه دادند:
«دو مطلب به شما عرض می‌کنم یقیناً اثر دارد، به شرط این‌که اقلاً یک اربعین بر آن مداومت داشته باشید.
1ـ ذکر شریف «یٰا حَیُّ یٰا قَیُّومُ یٰا مَن ْ لٰا اِلٰهَ اِلّٰا اَنْتَ» که گفته‌اند اکثار در آن سبب حیات و زیادت عقل می‌شود و مجرب است.
2ـ سوره غنی (واقعه) را بخوانید تا غَنی در علم و بعداً هم چیزهای دیگر شوید.(1)
همچنین ایشان در بیان دیگری فرموده‌اند:
آقای من! در نزد اولیاء‌الله مجرب است که إکثار ذکر شریف «یٰا حَیُّ یٰا قَیُّومُ یٰا مَن ْ لٰا اِلٰهَ اِلّٰا اَنْتَ» موجب حیات عقل است.
وقتی با خدایت خلوت کن که بدن استراحت کرده باشد و از خستگی به در آمده باشد و در حال امتلاء و اشتها نباشد. در آن حال با کمال حضور و مراقبت و ادب مع‌الله، خداوند سبحان را بدان ذکر شریف می‌خوانی.
عدد ندارد؛ اختیار مدت با خود جنابعالی است، مثلاً در حدود بیست دقیقه یا بیشتر و بهتر این‌که (تعدادش) کمتر از یک اربعین نباشد؛ بیشترش چه بهتر.(2)
پی‌نوشت:
1ـ صراط سلوک صفحه 103 و 104 ـ پندهاى حکیمانه، جلد ۳
2ـ نامه‌ها و برنامه‌ها، صفحه 226