سوره هود و پیری پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم
در حدیث معروفى مى‌خوانیم که پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم فرمود:
« شَیَّبَتْنِی سُورَةُ هُود ـ سوره هود مرا پیر کرد». (نور الثقلین، ج 2، ص 334)
و یا این که هنگامى که یارانش عرضه داشتند آثار پیرى زودرس در چهره شما اى رسول خدا نمایان شده، فرمود:
«شَیَّبَتْنِی هود و الواقعة ـ سوره هود و واقعه مرا پیر کرد». (مجمع‌البیان، ذیل آیه 118 همین سوره) و در بعضى از روایات سوره "مرسلات" و "عم یتساءلون" و "تکویر" و غیر آن نیز اضافه شده است. (روح‌المعانى، ج 11، ص 179)
و از ابن عباس در تفسیر این حدیث چنین نقل شده که: هیچ آیه‌اى بر پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم شدیدتر و دشوارتر از آیه: فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَکَ ـ استقامت کن آن چنان که دستور یافته‌اى و همچنین کسانى که با تو هستند» نبود. (مجمع‌البیان ذیل آیه 118 همین سوره)
از این‌جا می‌توان احساس کرد که بی‌صبری یاران پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم تا چه اندازه باعث زجر آن حضرت بوده است.
بعضى از مفسران نقل کرده‌اند که یکى از دانشمندان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم را در خواب دید، و از حضرتش سؤال کرد، این‌که از شما نقل شده «سوره هود مرا پیر کرد» آیا علتش بیان سرگذشت امت‌هاى پیشین و هلاک آن‌ها است؟ فرمود: «نه، علتش آیه" فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ ..." بود». (روح‌المعانى، ج11، ص179)