ذکری برای ایجاد محبت در دل مؤمنان و هیبت در دل منافقان
امام صادق علیه‌السّلام فرمود که امیر‌المؤمنین علىّ بن ابى طالب علیه‌السّلام پیوسته به یاران خویش مىفرمود:
هر کس بین اذان و اقامه سجده نموده و در حال سجده بگوید:
« رَبِّ لَکَ سَجَدْتُ خَاضِعاً خَاشِعاً ذَلِیلًا »
پروردگارا، با خضوع و خشوع و خاکسارى و ذلّت براى تو سجده و کرنش نمودم.
خداوند متعال مىفرماید:
«اى ملائکه و فرشتگان من، به عزّت و سرافرازى و جلال و عظمتم سوگند، مسلّماً محبّت او را در دل بندگان مؤمنم، و هیبت و بیم از او را در دل منافقان قرار خواهم داد».
فلاح السائل و نجاح المسائل ص 152 ـ نوشته سید رضى الدین، على بن موسى بن جعفر بن طاووس
متن عربی
رَوَاهُ أَبُو مُحَمَّدٍ هَارُونُ بْنُ مُوسَى رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ أَخْبَرَنَا أَبُو مُحَمَّدٍ الْحَسَنُ بْنُ حَمْزَةَ الْعَلَوِیُّ الطَّبَرِیُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مَابُنْدَادَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ هُلَیْلٍ الْکَرْخِیِّ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ بَکْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَزْدِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ ع یَقُولُ لِأَصْحَابِهِ
مَنْ سَجَدَ بَیْنَ الْأَذَانِ وَ الْإِقَامَةِ فَقَالَ فِی سُجُودِهِ
رَبِّ لَکَ سَجَدْتُ خَاضِعاً خَاشِعاً ذَلِیلًا
یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى مَلَائِکَتِی وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَأَجْعَلَنَّ مَحَبَّتَهُ فِی قُلُوبِ عِبَادِیَ الْمُؤْمِنِینَ وَ هَیْبَتَهُ فِی قُلُوبِ الْمُنَافِقِین