خدای غریب

خدایی خدا غریبه خدایی خدا غریبه

غریبه، چون که ما عاشقش نشدیم

غریبه، بنده ی لایقش نشدیم

غریبه، رهرو صادقش نشدیم

امون ز غفلت، امون ز تهمت

از دست ما تو غیبته حضرت حجت

گناه شد عادت، غیبت عبادت

جالب اینه گذاشتیم سر خدا هم منت

هر جا ریا شد، به اسم خدا شد

همه دکان وا کرده‌ایم، حتی تو هیأت

چیو ببینه؟ دل سیاه و یا رو زبون

اللهم الارزقنا شهادت

از امر به معروف ترسیدیم

حاجی و دور شیطان گردیدیم

همسایه یتیم و سیر خوابیدیم

ما به زمین خورده خندیدیم

خدا... نفهمیدیم

خدا... نفهمیدیم

خدایی خدا غریبه، خدایی خدا غریبه

غریبه؛ چون که راحت گناه کردیم

غریبه؛ به نامحرم نگاه کردیم

غریبه؛ نامه فقط سیاه کردیم

فروختیم ایمان، خریده‌ایم نان

خاک می‌خوره به روی طاقچه‌هامون قرآن

سحر نه حالی، نه خمس مالی

اسممون هم گذاشتیم عبد شاه مردان

شیعه‌ی حرفی، آدم برفی

هنوز نمک نخورده می‌شکنیم نمکدان

یه پا تو محراب، یه پا لب آب

روبروی عکس شهید، عکس شهیدان

 (برعکس شهیدان عمل کردیم)

بگو خدا غرق امیدم کن

بی خریدارم خریدم کن

پیش حسین رو سپیدم کن

نذر ابالفضل رشیدم کن

خدا... شهیدم کن،

خدا... شهیدم کن

خدایی خدا غریبه، خدایی خدا غریبه

غریبه؛ که دوسش داریم واسه حاجت

غریبه؛ می پرستیمش واسه جنت

غریبه؛ که به تنهایی کرده عادت

تو راه پاکی زدیم به خاکی

چه عاشقی، چه مجنونی، چه سینه چاکی

جای حرم کیش، جای پرچم دیش

چه ساده بر مقدسات، میشه هتاکی

این وضع ناموس، کو کف افسوس

نکشیدیم خجالت از چادر خاکی

دیگه شیطان شد، ایاک نعبد

ببین خدا رو ول کردیم می‌گردیم با کی

بگو خدا رحمی، به حالم کن

لکه‌ی ننگم، زلالم کن

عشق خودت رو، مدالم کن

بکش و در علقمه چالم کن

خدا حلالم کن، خدا حلالم کن...