غفلت ـ11
مبحث هیأت متوسلین به جواد الائمه علیهالسلام
عوامل غفلت 5
ـ آرزوی دراز (قسمت اول)
1ـ «ذَرْهُمْ یَأْکُلُوا وَ یَتَمَتَّعُوا وَ یُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ ـ بگذار آنها بخورند، و بهره گیرند، و آرزوها آنان را غافل سازد ولى بهزودى خواهند فهمید!» (حجر/3)
2ـ امیرالمؤمنین علی علیهالسلام فرمود: « وَ اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّ الْأَمَلَ یُذْهِبُ الْعَقْلَ وَ یُکَذِّبُ الْوَعْدَ وَ یَحُثُّ عَلَى الْغَفْلَةِ وَ یُورِثُ الْحَسْرَة فَاکْذِبُوا الْأَمَلَ فَإِنَّهُ غُرُورٌ وَ إِنَّ صَاحِبَهُ مَأْزُور ـ بندگان خدا! بدانید که آرزو عقل را بر باد دهد، نویدهاى دروغین دهد، غفلت آورد، و باعث حسرت گردد، پایبند آرزو نشوید که آرزو فریب است، و آرزومند گنهکار.»( تحفالعقول ص152)
3ـ روایت شده است که اسامة بن زید کنیزى به صد دینار خرید که یک ماهه بهاى او را بپردازد. چون پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم این سخن را شنیدند، فرمودند: آیا از اسامه شگفت نمىکنید که چیزى را با مهلت یک ماهه مىخرد؟ همانا که اسامه داراى آرزوى دراز است و سوگند به آن کسى که جان من در دست اوست، من چشم بر هم نمىزنم مگر آنکه مىپندارم هنوز دو پلکم به یکدیگر نرسیده، ممکن است خداوند قبض روحم فرماید و بهسویى نمىنگرم مگر اینکه مىپندارم که پیش از آنکه چشم از آن سوى بردارم، ممکن است بمیرم و هیچ لقمهاى بر دهان نمىنهم مگر آنکه مىپندارم پیش از فرو بردن آن ممکن است به کام مرگ فرو شوم.
سپس چنین افزودند: اى آدمیان! اگر درست مىاندیشید، نفسهاى خود را به مرگ وعده دهید و سوگند به آن کس که جان من در دست اوست، آنچه وعده داده شدهاید، هر آینه خواهد آمد و شما نمىتوانید آن را عاجز کنید.
روضة الواعظین ـ ترجمه مهدوى دامغانى، ص690
4ـ على علیه السّلام فرمود:
«هر کس بگوید من فردا زنده خواهم بود حقیقت مرگ را در نیافته است، هر کس آرزوى دراز داشته باشد مرتکب گناه مىگردد».
مشکاة الانوار ـ ترجمه عطاردى ص 286