چرایی یک اشتباه
حضرت امام خامنهای در (16/ 05/ 1390) در دیدار مسئولان نظام جمهورى اسلامى ایران فرمودند:
« من معتقدم که کشور ما با امکاناتى که داریم، میتواند صد و پنجاه میلیون نفر جمعیت داشته باشد. من معتقد به کثرت جمعیتم. هر اقدام و تدبیرى که میخواهد براى متوقف کردن رشد جمعیت انجام بگیرد، بعد از صد و پنجاه میلیون انجام بگیرد!».
ایشان همچنین در (03/ 05/ 1391) در دیدار کارگزاران نظام فرمودند:
« ما باید در سیاست تحدید نسل تجدیدنظر کنیم. سیاست تحدید نسل در یک برههاى از زمان درست بود؛ یک اهدافى هم برایش معین کردند. آنطورى که افراد متخصص و عالم و کارشناسان علمىِ این قسمت تحقیق و بررسى کردند و گزارش دادند، ما در سال هفتاد و یک به همان مقاصدى که از تحدید نسل وجود داشت، رسیدیم. از سال هفتاد و یک به این طرف، باید سیاست را تغییر مىدادیم؛ خطا کردیم، تغییر ندادیم. امروز باید این خطا را جبران کنیم. کشور باید نگذارد که غلبهى نسل جوان و نماى زیباى جوانى در کشور از بین برود؛ و از بین خواهد رفت اگر به همین ترتیب پیش برویم؛ آنطورى که کارشناسها بررسى علمى و دقیق کردند. اینها خطابیات نیست؛ اینها کارهاى علمى و دقیقِ کارشناسىشده است. اگر چنانچه با همین وضع پیش برویم، تا چند سال دیگر نسل جوان ما کم خواهد شد- که امروز قاعدهى جمعیتى ما جوان است- و بهتدریج دچار پیرى خواهیم شد؛ بعد از گذشت چند سال، جمعیت کشور هم کاهش پیدا خواهد کرد؛ چون پیرى جمعیت با کاهش زاد و ولد همراه است. یک زمانى را مشخص کردند و به من نشان دادند، که در آن زمان، ما از جمعیت فعلىمان کمتر جمعیت خواهیم داشت. اینها چیزهاى خطرناکى است؛ اینها را بایستى مسئولین کشور بهجد نگاه کنند و دنبال کنند. در این سیاست تحدید نسل حتماً بایستى تجدیدنظر شود و کار درستى باید انجام بگیرد. این مسئلهى افزایش نسل و اینها جزو مباحث مهمى است که واقعاً همهى مسئولین کشور- نه فقط مسئولین ادارى- روحانیون، کسانى که منبرهاى تبلیغى دارند، باید در جامعه دربارهى آن فرهنگسازى کنند؛ از این حالتى که امروز وجود دارد- یک بچه، دو بچه- باید کشور را خارج کنند. رقم صد و پنجاه میلیون و دویست میلیون را اول امام گفتند- و درست هم هست- ما باید به آن رقمها برسیم».
مقام عظمای ولایت در ادامه این بحث در (19/ 07/ 1391) بیانات در اجتماع مردم بجنورد خود را هم مقصر اشتباه ادامه سیاست کنترل جمعیت دانسته و فرمودند:
« یکى از مهمترین موجودىهاى باارزش ما، همین نسل جوانِ تحصیل کرده است. نسل جوان تحصیل کرده، هم شجاعت دارد، هم امید دارد، هم نشاط و تحرک دارد. من همین جا در داخل پرانتز عرض بکنم؛ یکى از خطاهائى که خود ما کردیم- بنده خودم هم در این خطا سهیمم- این مسئلهى تحدید نسل از اواسط دههى هفتاد به این طرف باید متوقف مىشد. البته اوّلى که سیاست تحدید نسل اتخاذ شد، خوب بود، لازم بود، لیکن از اواسط دههى هفتاد باید متوقف مىشد. این را متوقف نکردیم؛ این اشتباه بود. عرض کردم؛ مسئولین کشور در این اشتباه سهیمند، خود بندهى حقیر هم در این اشتباه سهیمم. این را خداى متعال و تاریخ باید بر ما ببخشد. نسل جوان را باید حفظ کرد. با این روند کنونى اگر ما پیش برویم- من چندى پیش هم در ماه رمضان در سخنرانى گفتم- کشور پیر خواهد شد. خانوادهها، جوانها باید تولید مثل را زیاد کنند؛ نسل را افزایش دهند. این محدود کردن فرزندان در خانهها، به این شکلى که امروز هست، خطاست. این نسل جوانى که امروز ما داریم، اگر در ده سال آینده، بیست سال آینده و در دورهها و مرحلههاى آیندهى این کشور بتوانیم آن را حفظ کنیم، همهى مشکلات کشور را اینها حل مىکنند؛ با آن آمادگى، با آن نشاط، با آن شوقى که در نسل جوان هست، و با استعدادى که در ایرانى وجود دارد.»
اما از آن سال تاکنون کسی درباره دلیل این اشتباه صحبت نکرد و ایشان هم بزرگوارانه دراین سالها مسئولیت این اشتباه را به عهده گرفتند. ولی ایشان در 23/6/95 در دیدار مسئولان ستاد سرشماری نفوس و مسکن فرمودند:
« رشد جمعیت چهار درصدی در سالهای دههی ۶۰، نیاز به علاج داشت که علاج آن، همان سیاستهای کاهش جمعیت بود اما تداوم این سیاستها باید با ارائهی آمار بههنگام توسط مسئولان در وقت معینی، متوقف یا کُند میشد، زیرا مشکل پیریِ جمعیت یکی از مشکلات بدون علاج است و امروز کشورهای پیشرفته نیز راهحلّی برای آن ندارند.»
به عبارت دیگر اگر آمارِ به هنگام داده میشد، تداوم غلط سیاستهای کاهش جمیعت رخ نمیداد.