واقعاً چقدر دین داریم؟؟؟؟؟

امام حسین علیه‌السلام این خطبه کوتاه را در مسیر کربلا ایراد فرمود:

«این دنیا دگرگون و ناآشنا شده، نکوئی‌هایش پشت کرده، و جز مقدار ناچیزى، همانند ته‏مانده ظرف، و زندگى پستى چون چراگاهى، از آن باقى نمانده. مگر نمى‌‏بینید کسى به حق رفتار نمى‌‏کند و از باطل دست نمى‌‏کشد. تا مؤمن، به حق، مشتاق لقاى خدا شود؟ من مرگ را جز سعادت نمى‏بینم و زندگى با ستمکاران را جز محنت نمى‏دانم. مردم بندگان دنیا هستند، دین لعابى است که تا زندگى روبه راه است، به دور زبان مى‏گردانند و چون دوران آزمایش رسد دینداران کمیاب شوند».[1]

خود را محک بزنیم:

امام باقر علیه‌السلام فرمود:

«هر دو مؤمن که از یکدیگر بیش از سه روز قهر کنند من از آن دو به روز سوم بیزارم.

عرض شد: «یا ابن رسول‌اللَّه این سزاى ستمکار است گناه مظلوم چیست که از او بیزار شوى؟»

فرمود: «چرا مظلوم‏ به نزد ظالم نمی‌رود تا او را گوید: تقصیر با من بود و با هم آشتى کنند».[2]

بارها و بارها مؤمنینی را دیدم که از هم کدورت داشتند و این روایت را برای ایشان خواندم، متاسفانه برخی از این عزیزان به دلیل عصبانیت و حق به جانب دانستن خود، حاضر به قبول این روایت و عمل به آن نشدند. برخی در صدد توجیه برآمده و به‌عنوان مثال می‌گفتند:

من قهر نکردم او قهر کرده

ما قهر نیستیم و برایش دعا می‌کنم ولی جوابش را نمی‌دهم

قهر نیستم و اگر به سراغم بیاید به گرمی از او استقبال می‌کنم

وقتی توضیح داده و تشریح می‌نمودم که این‌ها بهانه است فرمایش امام روشن است و شما باید به سراغ او بروید؛ برخی در صدد مخدوش نمودن حدیث بر می‌آمدند و می‌گفتند:

این حدیث باید در زمان و مکان خودش بررسی شود

سند این حدیث ضعیف است

این حدیث با عقل جور در نمی‌آید

وقتی توضیح می‌دادم سندش محکم است، و شبیه به این و مؤید آن در روایات بسیار است،

مانند این روایت که:

مردى به پیامبر خدا صلی‌الله‌وعلیه‌وآله‌وسلم عرض کرد: «مرا نصیحت کن!»

فرمود: «هر جا هستى از خدا بترس!»

عرض کرد: «بیشتر بفرمایید!»

فرمود: «به دنبال بدى، نیکى کن تا آن بدى را محو کند!».[3]

و از طرفی ما نباید و با عقل ناقص و هوی‌پرست خودمان روایات را مورد بررسی قرار دهیم، برخی پا را فراتر گذاشته و می‌گفتند:

من به این یک حدیث عمل نمی‌کنم بگذار امام از من بیزار باشد

شما با این مطلب من را از اسلام زده می‌کنید

من اصلاً مسلمان نیستم

در این‌جا بود که تا حدّی حدیث امام حسین علیه‌السلام را درک می‌کردم که مردم دین را تا جایی می‌خواهند که با هواهای نفسانی آنان در تضاد نباشد و زمان امتحان شکست خورده‌ها زیادند.